هیچ کتابخوانی نیست که در مقطعی از زندگی خود اسیر جادوی نشریات نشده باشد. ماهنامهها، فصلنامهها و حتی گاهنامهها به وقت انتشار خود شوری در دل خوانندگانشان ایجاد کردهاند که انتشار هیچ کتاب مستقلی قابل قیاس با آن نبوده است. از جریان سازی و اعلام وجود جنبشهای ادبی و هنری که جایگاهشان غالباً همین نشریات بوده هم نباید غافل شد. ردپای نویسندگان مشهور معاصر را گاه میتوان در نشریات مستقل و گاه شهرستانی سالهای دور پیدا کردکه با سری پر شور در پی افکندن طرحهایی نو بودهاند. برخی نیز موفق شدهاند و سبک و سیاقی تازه پدید آوردهاند.
ادامۀ مطلب
Pendar –
این داستان علمی-تخیلی بود یا نشر خرافات به اسم داستان علمی-تخیلی؟ اگر اسلام اینقدر خوب بود و موجب سعادت بشریت میشد، باید تا الآن تمام مردم دنیا مسلمان میشدند و کشورهای اسلامی در پیشرفت و ترقّی و انسانیت حرف اوّل را میزدند! ولی در این ۱۴۰۰ سال که اسلام آمده، به جز جنگ و خونریزی و ویرانی و کشتار و ضدیت با عقلانیت هیچ چیز دیگری از اسلام دیده نشده است. اگر در گذشته هم جهان اسلام پیشرفتهایی داشته، بهخاطر استفاده از فرهنگ یونان باستان و یا فرهنگ ایران بوده و یا اگر الآن برخی کشورهای اسلامی پیشرفتهایی دارند، بهخاطر استفاده از فرهنگ مدرن غرب است؛ وگرنه خود اسلام به ذات خودش هیچ چیزی برای پیشرفت و سعادت بشر ندارد.
نویسندهٔ این کتاب و داستان که انگار تحتتأثیر اندیشههای پوسیدهٔ چپ هم هست، فقط خودش را فریب میدهد؛ وگرنه خوانندهٔ آگاه میداند که هیچ خیری در اسلام و قرآن نیست.