رایگان
دامنه
ماهنامه فرهنگی، ادبی، هنری
به کوشش کیامرث باغبانی
یادداشت اختصاصی
سابقۀ کار من به دوره متوسطه و روزنامه دیواری بازمیگردد. بعدها دراواسط سال 1357 چند شماره نشریه طنز استنسیلی نوشته بودم که فقط ابیاتی از مناظرهای در خاطرم مانده:
نمیبینی دگرگون گشته ایران/همه جستند ای یاران تکانی…
و رندی در شماره بعد پاسخ داد:
مث اینه برای کور برقصی/ و یا اینکه برای کر بخونی…
پس از مهاجرت در جوی خاص چند نمایشنامه موزیکال طنز از جمله «جام چماق» و «آخر خط» نوشتم که خیلیها دیدند، اما من نسخهای از آنها ندارم.
سال 1990 هنگام پناهندگی در کراچی پاکستان متوجه شدم که افراد فعال سیاسی دو انجمن تشکیل دادهاند. یکی شورای پناهندگان و دیگری کانون پناهندگان. شورا متشکل از فعالان اکثر گروههای سیاسی منهای مجاهدین خلق و تودهایها بود که نشریهای به نام شورا داشت. کانون هم شامل طیف تودهای میشد.
مدتی به شورا نزدیک بودم و چیزهایی هم نوشتم. بر اثر دگماتیسم شدید حاکم، بارها کار به سانسور کلمات کشید. مثلا در شعر طنزی نوشته بودم:
ز بهر همه خلق دربند خویش/چنین وضعیم آمد امروز پیش…
رفقا ایراد گرفتند که خلق دربند اصطلاح مورد استفاده فلان گروه است و نباید به کار رود. البته با بحث بسیار راضی شدند، اما بعد از آماده شدن معلوم شد که کل بیت را حذف کردهاند. از این رو بر آن شدم که خود را از هر قیدی آزاد کنم.
مقدمات کار فراهم شد: یک خط کش نیمه شکسته و یک خودکار معمولی در گوشۀ کتابخانه یک اتاقه پناهندگان که دو یا سه روز در هفته باز بود. یک نفر از اول تا آخر کمک حال جدی دامنه بود. بعدها دو سه نفر دیگر هم جسته گریخته کمک کردند. پس از انتشار شماره دوم دامنه رادیو بیبیسی در برنامهای به آن پرداخت که باعث شد رفقا و دوستان از اروپا تماس بگیرند. فکر می کنم دامنه در دوران خود و با همان کیفیت نه چندان مطلوب موفق بود. به دوستان آن دوره دسترسی ندارم تا معرفی کنم، نامها هم مستعار بودند. همین!
سپاس فراوان از دوست عزیزم امیر عزتی بنیانگذار و مدیر «باشگاه ادبیات» که مردهها را هم زنده میخواهد!
کیامرث باغبانی
تابستان 2025 هلسینکی
somdn_product_page
yes here
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.