""
مری وول اِستوِنکِرافت گادوین شِلی (به انگلیسی: Mary Wollstonecraft Godwin) (زاده ۳۰ اوت ۱۷۹۷ – درگذشته ۱ فوریه ۱۸۵۱) پدر او ویلیام گادوین (فیلسوف سیاسی و روزنامهنگار) و مادرش مری ولستونکرافت (فیلسوف فمینیستی و نویسنده) بود.[۱] مری شلی در سال ۱۸۱۴ با پرسی بیش شلی شاعر عاشقانههای مشهور، آشنا شد و با او ازدواج کرد و در سال ۱۸۱۸ به همراه هم به ویارجو ایتالیا فرار کردند. او صاحب ۴ فرزند می شود که سه تای آنها را در کودکی از دست می دهد. پس از مرگ شوهرش در سال ۱۸۲۲ به انگلستان بازگشت. شلی سرانجام در یکم فوریه ۱۸۵۱ میلادی، پس از دورهٔ طولانی بیماری تومور مغزی درگذشت. وی در کلیسای سنت پیتر در بورنموث دفن شد. از شناختهشدهترین آثار او میتوان به فرانکنشتاین (در سبک نگارش گوتیک) و داستان کوتاه ماتیلدا اشاره کرد. ایدهٔ نگاشتن فرانکنشتاین در سال ۱۸۱۶ در سفر تابستانی به ژنو به همراه لرد بایرون، جان ویلیام پولیدوری و کلر کلرمون به ذهن مری شلی خطور کرد. فرانکشتاین نخستین بار در سال ۱۸۱۸ منتشر شد. مری شلی پس از بازگشت به انگلستان چندین داستان دیگر نوشت. داستان والپرگا (۱۸۲۳) که ماجرایی از زندگی در ایتالیای قرون وسطی را نقل میکند؛ مجموعهٔ آخرین نفر (۱۸۲۶) که در یک سهگانه داستان علمی-تخیلی دیگری را روایت میکند: قرن بیست و یکم است، بیماری طاعون نسل بشر را از بین بردهاست و تنها یک نفر باقی ماندهاست، «آخرین نفر». مری شلی کتابی را با عنوان لادور در سال ۱۸۳۵ نوشت که در حقیقت به بیان زندگی شوهرش و دفاع از او اختصاص دارد. وی همچنین چندین سال از عمرش را صرف بازنویسی و تنظیم مجدد اشعار شوهرش کرد و سرانجام نیز مجموعه آثار وی را به چاپ سپرد. لرد بایرون شاعر رمانتیک انگلیسی از دوستان خانوادگی شلی و همسرش بود که باعث نگارش داستان فرانکشتاین شد.