• 0 آیتم -
    • سبد خرید شما خالی است

اوریانا فالاچی

""

(۲۹ ژوئن ۱۹۲۹–۱۵ سپتامبر ۲۰۰۶) روزنامه‌نگار، نویسنده و مصاحبه‌گر سیاسی برجسته ایتالیایی بود که در شهر فلورانس متولد شد و در سن ۷۷ سالگی در همان شهر درگذشت. وی در دوران جنگ جهانی دوم به عنوان یک چریک ضد فاشیسم فعالیت می‌کرد. آنچه بیش از هر چیز به معروفیت وی کمک نمود، مجموعه مصاحبه‌های مفصل و مشهور او با رهبران سرشناس بود. اوریانا فالاچی در ۲۹ ژوئن سال ۱۹۲۹ در زمان زمامداری موسولینی در فلورانس به دنیا آمد. نه ساله بود که جنگ جهانی دوم شروع شد و پدر او که از موسولینی نفرت داشت، وارد جنبش مقاومت زیرزمینی شد. اوریانا هم گرچه بعدها نوشت که دو طرف جنگ تفاوت چندانی نداشتند اما به پدر کمک می‌کرد و تا پایان جنگ تجربه‌های وحشتناکی را پشت سر گذاشت. هنوز بیست ساله نشده بود که نوشتن در روزنامه‌ها را آغاز نمود و به قول خودش قدرت واژه‌ها را کشف کرد. به خاطر قدرت بیان بالا، درک خاص سیاسی، جسارت فوق‌العاده به سرعت از نویسنده ستون کوچکی در یک روزنامه محلی، به خبرنگاری بین‌المللی که برای تعدادی از معتبرترین نشریات اروپا قلم می‌زد تبدیل شد. هر جای دنیا که در آن زمان کانون خبری و رسانه‌ای جنگ قدرت بین زورمداران می‌بود او را به خود جذب می‌کرد. فالاچی در پی سال‌ها فعالیت حرفه‌ای خود، موفق به دریافت جوایز معتبر بسیاری (از جمله مدال طلای تلاش فرهنگی برلوسکونی، جایزه آمبرگنو درو؛ معتبرترین جایزه شهر میلان، جایزه آنی تیلور مرکز مطالعات فرهنگ عامه نیویورک و…) شد. او همچنین یک بار کاندیدای دریافت جایزه نوبل ادبیات گشت. در ایران نام اوریانا فالاچی در اواخر دهه چهل شمسی (دهه شصت میلادی) با ترجمه آثار وی علیه جنگ ویتنام و حکومت‌های دیکتاتوری باقی‌مانده در اروپا (یونان، اسپانیا و پرتغال) مطرح شد. وی یک بار در سال ۱۳۵۱ برای مصاحبه با محمد رضا پهلوی و بار دیگر در سال ۱۳۵۸ برای مصاحبه با روح‌الله خمینی و مهندس بازرگان به ایران سفر کرد. این مصاحبه‌ها، آخرین بار در سال ۱۳۸۳ همراه با مصاحبه معمر قذافی، آریل شارون و لخ والسا در ایران منتشر شد. اوریانا فالاچی که به لحاظ عقاید سیاسی از چپ بریده و راست‌گرا محسوب می‌شد، از نظر مذهبی یک «بیخدا» به‌شمار می‌آمد؛ زیرا او ظاهراً به خدا ایمانی نداشت، اما گه‌گاهی تمایلاتی را به مسیحیت نشان می‌داد. به عنوان نمونه او در اگوست ۲۰۰۵ با پاپ بندیکت شانزدهم دیدار کرد و احترام زیادی برای پاپ قائل بود و در مقاله خود در سال 2004 با عنوان "اگر اروپا از خود متنفر است" او را تحسین کرد. او هنگامی که فهمید به نوعی سرطان قابل کنترل دچار است تصمیم گرفت دیگر کتاب ننویسد و بقیه عمر را به استراحت بپردازد. او با نگاه ویژه‌ای که به زندگی داشت گوشه گیرانه در آپارتمانش در نیویورک و ویلایش در توسکانی ایتالیا به زندگی مشغول بود. زمانی که حادثه یازده سپتامبر روی داد، اوریانا نتوانست در برابر این وسوسه بزرگ مقاومت کند. کتابی در اکتبر ۲۰۰۲ از او به چاپ رسید به نام خشم و غرور که در آن خواهان نابودی آنچه امروزه به نام اسلام مطرح است شده‌است. انتشار این کتاب سبب شد که فالاچی در سن هفتاد و دو سالگی مجبور باشد همواره تحت محافظت نیروهای پلیس قرار بگیرد. همچنین این کتاب پیگردهایی را برای نویسنده‌اش به دنبال داشت. اما تمام این مسایل حاشیه‌ای مانع از فروش بالای این کتاب در سال ۲۰۰۲ در ایتالیا نشد. مسلمانان در ایتالیا و فرانسه پس از انتشار این کتاب او را تهدید به مرگ کردند. اما پاسخ او این بود که: «من از نه سالگی با درد و مرگ دست و پنجه نرم کرده‌ام. در ویتنام، در لبنان، مکزیک، بولیوی یا هر جای دیگر. اما از سال ۱۹۹۲ که زیر تیغ جراحی برای بهبود سرطان سینه قرار گرفته‌ام هر روز می‌میرم.» پس از حملات ۱۱ سپتامبر، فالاچی به انتقاد شدید از مسلمانان پرداخت و اعلام کرد در چند سال آینده اروپا مستعمره مسلمانان خواهد شد و آخرین کتابش اعتراض جمع کثیری از مسلمانان مقیم ایتالیا را برانگیخت. چند ماه گذشته نیز هنگامی که زمزمه‌های ساخت یک مرکز اسلامی در شهر سی‌ینا قوت می‌گرفت فالاچی در مصاحبه‌ای به خبرنگار نیویورکر گفت: «چنانچه مسلمانان این مرکز اسلامی را بسازند او با کمک دوستانش آن ساختمان را منفجر خواهد کرد.» اوریانا فالاچی، در ۱۵ سپتامبر ۲۰۰۶، در سن هفتاد و هفت سالگی در کلینیک خصوصی سانتا کیارا در شهر فلورانس ایتالیا، بر اثر ابتلا به سرطان ریه درگذشت.

کتاب های نویسنده

مصاحبه با تاریخ

رایگان
دورۀ دو جلدی
مصاحبه با تاریخ یا به روایتی «تاریخ سازان» مجموعه‌ای از گفتگوهای اویانا فالاچی، روزنامه‌نگار و نویسنده ایتالیایی با رهبران سیاسی در اواخر دهه شصت و هفتاد قرن بیستم است. این کتاب اولین بار در 1974 منتشر شد و در سال 1977 با افزوده شدن 9 گفتگوی دیگر بازچاپ و شکل قطعی به خود گرفت. این کتاب شامل 27 گفتگوست که جلد اول شامل 16 مصاحبه در سال 2536 توسط انتشارات امیرکبیر منتشر شد. جلد دوم شامل 10 گفتگوی دیگر در بهمن 1357 منتشر شد و با توجه به آنچه در مقدمه جلد دوم آمده است، این کتاب “می‌بایست سال پیش، و در دنبالۀ آنچه با عنوان «جلد اول» منتشر شد نشر می‌یافت. اما عمال سانسور وزارت فرهنگ و هنر و ادارۀ مطبوعات دربار بخاطر مصاحبۀ فالاچی با شاه از انتشار آن ممانعت به عمل آوردند و گفتند: «به شرف عرض ملوکانه رسید و مخالفت فرمودندً» (یا شاید هم «خوش‌خدمتی» زیاد موجب شده بود که «چنین اشتباهی پیش آید»؟!”
اما بر خلاف ادعای ناشر در همین مقدمه، گفتگو با جووانی لئونه در هیچ کدام از این دو جلد منتشر نشده است. لئونه سیاستمدار، حقوقدان، استاد دانشگاه و از اعضای موسس حزب دموکرات مسیحی بود که از دسامبر 1971 تا ژوئن 1978 مقام رئیس جمهور ایتالیا را داشت و به اتهام رشوه خواری مجبور به استعفا شد. اما بعدها با پس گرفتن این ادعا، تبرئه و از وی اعاده حیثیت شد.
این کتاب در پنج دهۀ گذشته توسط ناشران مختلف ایرانی و تعداد مصاحبه‌های کمتر و بیشتر منتشر شده است. برخی ناشران بر خلاف میل مولف و به اقتضای روز گفتگوی فالاچی با خمینی را نیز به این کتاب افزوده‌اند. آخرین نمونه دیده شده با نام «مصاحبه‌های تاریخی» شامل سه گفتگو با روح‌الله خمینی، مهدی بازرگان و محمدرضا پهلوی است که از چاپ‌‌های مختلف دیگران ناشران برچیده شده و حتی فاقد نام مترجم است!