هیچ کتابخوانی نیست که در مقطعی از زندگی خود اسیر جادوی نشریات نشده باشد. ماهنامه‌ها، فصلنامه‌ها و حتی گاهنامه‌ها به وقت انتشار خود شوری در دل خوانندگانشان ایجاد کرده‌اند که انتشار هیچ کتاب مستقلی قابل قیاس با آن نبوده است. از جریان سازی و اعلام وجود جنبش‌های ادبی و هنری که جایگاه‌شان غالباً همین نشریات بوده هم نباید غافل شد. ردپای نویسندگان مشهور معاصر را گاه می‌توان در نشریات مستقل و گاه شهرستانی سال‌های دور پیدا کردکه با سری پر شور در پی افکندن طرح‌هایی نو بوده‌اند. برخی نیز موفق شده‌اند و سبک و سیاقی تازه پدید آورده‌اند.
ادامۀ مطلب
رضا –
گوستاو فلوبر چیزی را از قلم نمی اندازد. هر اتفاقی (هرچند کوچک) نتیجه ی تحلیل روان شناختی عمیق او از محیط و اشخاص است. او روایتگر داستانش نیست بلکه گویی این زندگی است که در داستانش جریان دارد. بی شک این اثر سترگ الهام بخش نویسندگان بزرگی چون امیل زولا ودیگران بوده و خود او نیز از بالزاک الهام می گرفته.