• 0 آیتم -
    • سبد خرید شما خالی است

رایگان

سیطرۀ کمیّت و علائم آخر زمان

اشتراک‌گذاری

درباره نویسنده

اینکه پی دی اف کتاب ” سیطره ء کمیّت” و علائم آخر زمان ، تألیف رونه گنون باطن گرا و ضّد مدرن و معارض راسیونالیتۀ مدرن، با ترجمۀ علی‌محمد کاردان، مثل بسیاری آثار در دسترس عموم قرار گرفته. کاری‌ست سترگ و قابل تقدیر. اما کژفهمی‌هایی از همان آغاز و دقیقا در برگردان فارسی کتاب وجود دارد که دیدم یادآوری نکنم بسیاری از خوانندگان کتاب را حتما به بیراهه‌ها خواهد برد.
اول آنکه نام اصلی کتاب به فرانسه، زبان تالیف نویسنده،
La regne de la quantité et les signes des temps
که دقیقا می شود ( سیطرهء کمیّت و نشانه‌های زمان‌ها)
مترجم یعنی علی‌محمد کاردان ، استاد گروه جامعه شناسی دانشگاه تهران “دانشکدۀ ادبیات”، در مفهوم عنوان کتاب به نظر من و کاملا آگاهانه و بسا به عمد تصّرف می‌کند. اینکه ” زمان” به صورت جمع را در عنوان کتاب می‌کند “آخرالزمان”. دلیل آن را بعد می‌گویم. اما ابتدا برای فهم عنوان کتاب باید رونه گنون را شناخت. من در کتابم “ماجرای فلسفه در ایران معاصر” گنون را به قدر لازم معرفی کرده‌ام. به اجمال بدانیم که رونه گنون دین بنیاد و باطن‌گرا و به شدّت ضّد ارزش‌های مدرن و ضّد حجیّت عقل و معارض راسیونالیته مدرن و ضّد سوبژکتیویتۀ دکارتی و قویا معارض دکارت بنیان مدرنیته و بینش عصر مدرن بود. او با کسانی مثل هانری کربن و باطن گرایان و دین بنیادانی مثل سیّد حسین نصر و داریوش شایگان و احمد فردید از ایرانیان هم نظر و همسو بود. اما علی‌محمد کاردان چرا این را به فارسی می‌گرداند و در چه تاریخی. او این کتاب را در همان چند سال اول استقرار رژیم خمینی ترجمه می‌کند و نشر دانشگاهی نهادی وابسته به رژیم بود آن را نشر می‌کند.
اما غلط آموزی عنوان کتاب که خواننده را کاملا به بیراهه حتی به بیراهه‌ای بدتر از اصل اثر می‌برد. اینکه گنون، نویسنده دارد به نقد “عصر” یعنی “عصری فرهنگی” یا “عصری تاریخی فرهنگی” می‌پردازد. عصر یا عصرها، مقصود دوره‌های مشخص فرهنگی تاریخی‌ست. مثل عصر مسیحیّت یا عصر مدرن یعنی همین عصر حاضر. و بعد ” نشان” یا ” نشان‌ها” signes در فهم گنون یعنی مشخصّه‌های فکری یا فرهنگی عصر. مثل نشانۀ عصر مدرن یا نشانه‌های آن: راسیونالیته، سوبژکتیویته، غیر قدسی گردانی عالم و…. پس گنون دقیقا به نقد تند و کوبندۀ عصر مدرن می‌پردازد. اما مترجم مفهوم عصر یا زمان را به بیراهه می‌برد و زمان را به “آخر زمان” عوض می‌کند. چرا؟ زیرا می‌خواهد از نقد رونه گنون مایه بگذارد و مبادی نظری انقلاب اسلامی و حاکمیّت آخرالزمانی رژیم حاکم را توجیه کند. از این رو زیر تیتر کتاب را می گذارد: “علائم آخرالزمان”. مفهومی که مطلق و از بیخ و بن برای نویسنده ناشناخته بود‌.
این کار علی‌محمد کاردان خیانتی به دانش و جنایتی نسبت به فرهنگ بوده و هست.
م. ح. صدیق یزدچی

نقد و بررسی‌ها

هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.

اولین کسی باشید که دیدگاهی می نویسد “سیطرۀ کمیّت و علائم آخر زمان”

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *