""
متولد 1327، بابل. در سال 1974 به سوئد مهاجرت کرد. همزمان با انجام کارهای روزمره برای پیشبرد زندگی به کشیدن نقاشی و نوشتن رمانهای مهرورز- اجتماعی به زبان فارسی مشغول شد. نقاشی را از دوران نوجوانی بدون داشتن استاد و راهنمای آکادمیک با پشتکار علاقه و تمرینهای فراوان نزد خود آموخت. در کتابها به روابط مهرورزانه انسانها و زیانهای اجتماعی حاکم بر اجتماع و در نقاشیهای خود سخت شیفتۀ طبیعت است و در آتلیه آثارش را از میان یادبودهای قدیمی که در یاد دارد و عکسهایی که در طبیعت میگیرد خلق میکند. دو رمان اخیر بردیا که به سوئدی هم نوشته شده است «بگذار زنده بمانم» سرنوشت دلارام دختر جوان اعدام شده در ایران و «نهانخانۀ عشق» ادامۀ داستان از زبان روشنک تنها دوست صمیمی دلارام است.