""
زاده ۱۲۸۱ - درگذشت ۱۳۶۱- روزنامهنگار، فعال حقوق زنان، نویسنده، آموزگار، شاعر، نویسنده و از پیشگامان جنبش زنان ایران. نورالهدی در خانوادهای متمول و تحصیلکرده بهدنیا آمد. پدرش میرزا علی کارمند اداره مالیات و مادرش رخساره از زنان سرشناس و پیشرو زمان خود بود. خانواده نورالهدی از طبقات بالای جامعه آن روز محسوب میشدند. پدربزرگ نورالهدی به نام میرزا محمدحسین، سررشتهدار کل دستگاه قاجار بود و چون کار مهر و منگنه دفتر کل، زیرنظر او انجام میشد به لقب منگنه معروف شد. نورالهدی پدرش را مردی دانشمند میدانست که برای تربیت فرزندانش معلمهای فرنگی استخدام میکرد. مادرش هم زنی نوگرا و روشنفکر بود. وی خیاطی فرنگی و اختصاصی داشت و در دورانی که عموم مردم و حتی اشراف از لباسهای ایرانی استفاده میکردند، لباسهای این خانواده را خیاطهای فرنگی میدوختند و از حجاب به شکل مرسوم خبری نبود. پدر نورالهدی همانند دیگر رجال قاجار کمتر در مسائل سیاسی و اجتماعی وارد میشد. نورالهدی خود و خانوادهاش را روشنفکر معرفی کرده و در فعالیتهای اجتماعی همه تلاش خود را به کار گرفته تا فرهنگ مردم ایران را به سوی فرهنگ و شیوه زندگی غربی سوق دهد. نورالهدی در سن پانزده سالگی به عقد معاون الممالک (معاون وزارت پست و تلگراف) درآمد اما این ازدواج دوام نیاورد و پنج سال بعد از او جدا شد. این شکست، مدتی وی را منزوی و گوشهگیر کرد اما با مساعدت و همکاری خانم محترم اسکندری که با کمک هم وارد عرصه جدیدی از فعالیتهای اجتماعی شدند، از انزوا و تنهایی خارج شد. نورالهدی منگنه بعد از اتمام تحصیلات قدیمه، در رشتهٔ روانشناسی کودک در دانشگاه بیروت تحصیلات خود را ادامه داد. وی که به زبانهای فرانسه و انگلیسی و عربی آشنا بود در شهریور ۱۳۳۴ قمری مجله «بیبی» را تأسیس و منتشر کرد. همچنین او عضو مؤثر تشکیل جمعیت نسوان وطنخواه بود و با کانون بانوان همکاری داشت. نورالهدی از زنان پیشرو در جنبش زنان بود که تمرکز فعالیتهای وی بر روی سوادآموزی زنان بود. زیرا او هم مانند بسیاری دیگر از زنان روشنفکر آن زمان آگاهی و کسب دانش را راه اصلی گریز از زندگی در خرافه و جهل میدانست. او بنیانگذار کلاسهای سوادآموزی زنان در جمعیت نسوان، عضو کانون بانوان و از همکاران فعال مجله زبان زنان بود. نورالهدی منگنه در بخشی از خاطرات خود نوشتهاست که همیشه دوست داشته اقدامی برای تنویر افکار زنان و خانوادهها داشته باشد. او یکی از ده زنی بود که برای تأسیس انجمن نسوان تلاش بسیار کرد. جمعیت نسوان وطنخواه اولین انجمن زنان بود که به صورت عملی دست به اقداماتی برای آموزش زنان زد. ایده اصلی تشکیل اکابر برای زنان توسط نورالهدی مطرح شد. او که برای تشکیل مدارس زنان و اکابر تلاش زیادی داشت به صورت هفتگی جلساتی را برای زنان برگزار میکرد تا در این جلسات آنها را با حقوق اصلی خودشان آشنا سازد.