هیچ کتابخوانی نیست که در مقطعی از زندگی خود اسیر جادوی نشریات نشده باشد. ماهنامهها، فصلنامهها و حتی گاهنامهها به وقت انتشار خود شوری در دل خوانندگانشان ایجاد کردهاند که انتشار هیچ کتاب مستقلی قابل قیاس با آن نبوده است. از جریان سازی و اعلام وجود جنبشهای ادبی و هنری که جایگاهشان غالباً همین نشریات بوده هم نباید غافل شد. ردپای نویسندگان مشهور معاصر را گاه میتوان در نشریات مستقل و گاه شهرستانی سالهای دور پیدا کردکه با سری پر شور در پی افکندن طرحهایی نو بودهاند. برخی نیز موفق شده‌اند و سبک و سیاقی تازه پدید آوردهاند.
ادامۀ مطلب
مهبد صفایی –
درود بر همه ی رفتگان
من نوه ی ابراهیم صفایی هستم و افتخار میکنم که روزی پدربزرگم به ادبیات و تاریخ این مرز و بوم خدمت کرده .
امیدوارم من هم راه او را ادامه دهم .
یک خواننده –
من این کتاب ارزنده را با اشتیاق فراوان مطالعه کرده و مطالعه این کتاب تاریخی را به همه توصیه میکنم. امیدوارم فرصت مطالعه ی دیگر آثار این محقق گرامی را بدست آرم.