• 0 آیتم -
    • سبد خرید شما خالی است

ابوالقاسم پرتواعظم

""

ابوالقاسم پرتو اعظم(۱۳۰۲-؟) نویسنده، شاعر، منتقد ادبی در ایران و آمریکا تحصیل کرد. از دوران جوانی به انتشار داستان‎ها، اشعار و مقالات خود در مطبوعات پرداخت. داستان‎هایش را در انتقاد از فساد اداری، خرافه‎پرستی و کهنه‎اندیشی عامه نوشت. از جمله نویسندگانی بود که به شدت تحت تاثیر صادق هدایت و آثارش قرار داشت و حتی در یکی از داستان‌هایش نیز به زندگی هدایت پرداخت. داستان بلند "کاج کج" (۱۳۲۵) را درباره نقش عشق در به تزلزل درآوردن پیرمردی مقدس‎مآب نوشت. و در رمان کوتاه "مردی که رفیق عزرائیل شد" به انتقاد از تخریب بافت سنتی و از دست رفتن ارزش‌های گذشتۀ جامعه پرداخت. پرتو اعظم پس از انقلاب به آمریکا مهاجرت کرد؛ در آن‎جا آثاری در زمینه زبان، ادبیات و تاریخ ایران نوشت. از او نمایشنامه‎هایی هم باقی مانده است. شعرهایش را با نام مستعار شاعر گمنام در مطبوعات چاپ می‎کرد. از دیگر آثار اوست: "شب اول قبر" (۱۳۲۴)، "قاطی‎پاتی" (۱۳۲۵)، "برنامه زندگی" (۱۳۲۷)، "آدم‎های ما" (۱۳۲۷)، "خفاش" (۱۳۳۳)، "مجموعه سنگ برای پای لنگ" (۱۳۴۷)، "سنگ روی یخ" (۱۳۵۲)، رمان "در وزارت آسیاب‎های بادی" (۱۳۵۴)، "خدیش" (۱۳۵۵) که توصیفی است از تغییر و بهبود شرایط زنان ایرانی از ۱۳۰۵ تا ۱۳۵۴ . در پاییز ۱۳۵۶ در روزنامه رستاخیز سلسله مقالاتی درباره "واپسین روزهای هدایت" نوشت.